மொழிபெயர்ப்பு கவிதைகள்

நான் பிறந்து
மூன்று நாட்கள் ஆகியிருந்தன..
நான் தொட்டிலில் இருந்தபடி
என் புதிய உலகத்தை
ஆச்சர்யம் கலந்த ஆர்வத்துடன்
பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்..
என் அம்மா,
செவிலித் தாயிடம் கேட்டாள்..
"எப்படி இருக்கிறான் என் மகன்..??"

அவள் சொன்னாள்..
"ரொம்ப நன்றாக இருக்கிறான்..
நான் இதுவரை மூன்று முறை பாலூட்டி விட்டேன்..
இவ்வளவு மகிழ்ச்சியான ஒரு குழந்தையை நான்
இதுவரை கண்டதேயில்லை.."

எனக்குக் கோபம் வந்தது..
நான் கத்தினேன்..
"அம்மா.. அது உண்மையில்லை..
என் தொட்டில் மிகவும் கடினமாக உள்ளது..
நான் குடித்த பால் கசப்பாக இருந்தது..
அவள் மார்பகங்களின் வாசம் கூட
எனக்குப் பிடிக்கவேயில்லை..
நான் மகிழ்ச்சியாய் இல்லை..
மிகுந்த துன்பத்தில் இருக்கிறேன்..!!"

ஆனால் என் அம்மாவுக்கோ,
என் செவிலித்தாய்க்கோ
நான் சொல்லியது எதுவும் புரியவில்லை..
ஏனென்றால் நான் பேசிய மொழி,
நான் எங்கிருந்து வந்தேனோ, அந்த உலகத்தில் பேசுவது..
இந்தப் புதிய உலகத்தில்
அந்த மொழியை யாருமே பேசுவதில்லை..

இருபத்தியோரு நாட்கள் கடந்ததும்
எனக்குப் பெயர் சூட்டப்பட்டது..
பெயர் சூட்டி ஆசீர்வதித்த பூசாரி
என் தாயிடம்,
"நீ மிக்க மகிழ்ச்சி அடைய வேண்டும் பெண்ணே..
ஏனென்றால் உன் மகன் ஒரு கிறித்துவனாகப் பிறந்துள்ளான்.."
என்றார்..
நான் ஆச்சர்யத்துடன் அவரிடம்,
"அப்படியென்றால்
சொர்க்கத்தில் இருக்கும் உங்கள் தாய்
துக்கப்பட வேண்டுமே..
ஏனென்றால் நீங்கள் கிறித்துவராகப் பிறக்கவில்லையே..!!" என்றேன்..
ஆனால், அவருக்கும் என் மொழி புரியவில்லை..

ஏழு மாதங்கள் ஆன பிறகு,
ஒரு ஜோசியக்காரன் எங்கள் வீட்டுக்கு வந்து
என்னைப் பார்த்து என் தாயிடம்,
"உங்கள் மகன்
ஒரு சிறந்த தலைவனாய் வருவான்..
அதற்குறிய சமிக்ஞைகள் தெரிகின்றன.." என்றான்..
நான் கோபத்துடன்,
"தலைவனெல்லாம் க முடியாது..
நான் ஒரு சிறந்த இசைக் கலைஞனாவேன்..
வேறு எதுவும் ஆக மாட்டேன்.." என்று கூக்குரலிட்டேன்..
ஆனால், அந்த வயதிலும்
என் மொழி யாருக்கும் புரியவில்லை..

இன்று முப்பத்தி மூன்று ஆண்டுகள்
கழிந்த பிறகு
என் அம்மா, செவிலித்தாய், பூசாரி
எல்லோரும் இறந்து போய் விட்டனர்..
ஜோசியக்காரன் மட்டும் உயிருடன் இருக்கிறான்..
ஆலய வாசலில் அவனைப் பார்த்தேன்..
என்னோடு பேசிக் கொண்டிருந்த போது
அவன் சொன்னான்..
"நீ ஒரு சிறந்த இசைக் கலைஞனாய் வருவாய் என்று
எனக்கு அப்போதே தெரியும்..
நீ குழந்தையாய் இருந்த போதே
நான் கணித்துச் சொன்னேன்.."
என்றான்..

நான் அவன் சொன்னதை நம்பினேன்..
ஏனென்றால்,
இப்போது
என் பழைய மொழியை
நானே மறந்து போயிருந்தேன்..!! ----
மொழிபெயர்ப்பு மீனாட்சி சங்கர்
************************************************

பசி -- ஜாவேத் அக்தர் பொழுது புலர கண்கள் திறந்து மீண்டும் உயிர் பிழைத்தேன் வயிற்றின் இருளிலிருந்து மூளையின் புகைமூட்டம் வரை பாம்பாய் ஊர்ந்தோர் எண்ணம் இன்று மூன்றாவது நாள் இன்று மூன்றாவது நாள் அறையில் ஒருவித அமைதி உறைந்து கிடக்கிறது ஒரு தரை, ஒரு கூரை நான்கு சுவர்கள்- என்னுடன் எவ்வித தொடர்புமில்லாமல் பார்வையாளர்களாய் பார்த்தபடி எதிர் ஜன்னல் வழி படுக்கையில் படரும் சுடு வெயில் கதிர்கள் குத்துகிறது முகத்தில் உறவுகளின் கூர்மையோ வேலி முட்களைப் போல் ஏழ்மையைக் குத்திக் காட்டும் கண்களைத் திறக்கிறேன் வெறுமையாய் இருக்கிறேன் ஓடு மட்டுமே மிஞ்சியிருக்கிறது படுக்கையில் கிடக்கிறது என்னுடைய பூத உடல் ஜீவனற்றக் கண்களுடன் அறையை அலசுகிறேன் இன்று மூன்றாவது நாள் இன்று மூன்றாவது நாள் நன்பகல் வெம்மையில் நடக்கிறேன் திக்கற்று நீண்ட சாலையின் இருபுறக் கடைகளிலும் பார்வையில் பட்டது பெயர்ப் பலகைகளை வாசிக்க முடியாது வந்து போகிறார்கள் வழிப்போக்கர்கள் அருகிலிருந்து கடந்தும் மங்கலாகத் தெரிகிறார்கள் முகமற்றவர்களைப் போல பாதை நிரப்பும் கடைகளில் பெருஞ்சத்தம் கெட்டவார்த்தை வார்த்தைகள் வானொலி ஓசைகள் தூரத்தின் எதிரொலிகள் அனைத்தும் கேட்கிறது பார்ப்பது அனைத்தும் கனவாய் தெரிகிறது இருப்பது போலும் இல்லாதது போலும் நன்பகல் வெம்மையில் நடக்கிறேன் திக்கற்று எதிர்வரும் சந்தியில் பார்வையில் படுகிறது நீர்க் குழாய் ஒன்று திடமாய் இருக்கும் நீர் சிக்குகிறது தொண்டையில் வயிற்றில் காற்று நிரப்பியதாய் காட்சியளிக்கிறது மயக்கமாக வருகிறது உடலெங்கும் வேர்க்கிறது இனியும் வலுவில்லை இன்று மூன்றாவது நாள் இன்று மூன்றாவது நாள் எங்கும் இருள் சூழ கரையில் நிற்கிறேன் கல்லாலான படிகளில் படுத்துக் கிடக்கிறேன் என்னால் எழ முடியாது வானத்தைப் பார்க்கிறேன் வானமெனும் தட்டில் நிலாவெனும் சப்பாத்தி கனத்த இமைகள் தாழ்கின்றன நிலவெளிகள் மறைகின்றன சுழல்கிறது இவ்வுலகம் வீட்டில் அடுப்பிருந்தது தினமும் சமையல் நடந்தது தங்கமாய் சப்பாத்திகள் சுடச்சுடச் சாப்பாடு திறக்கவில்லை கண்கள் காரணம் நான் சாகப் போகிறேன் மாறுபட்டவள் அன்னை தினமும் உணவூட்டுவாள் அந்த குளிர்ந்த கைகளால் தீண்டுகிறாள் முகத்தை ஆணைக்கு ஒரு பிடி குதுரைக்கு ஒரு பிடி கரடிக்கும் ஒரு பிடி இது மரணமா? இல்லை மயக்கமா? எதுவானாலும் ஏற்புடையதுதான் இன்று மூன்றாவது நாள் இன்று மூன்றாவது நாள் மொழிபெயர்ப்பு மதியழகன் சுப்பையா

                                           -தொடரும்..........